من همیشـﮧ میخنـدم
تا کسے نفهمـﮧ چقدر عاشقم ؛ تا کسے نفهمـﮧ دلم واسـﮧ شنیدنِ صداے کسے تنگ شده ، کـﮧ یـﮧ روزے عاشقم کرد و حالا مدّتها منو از شنیدن صداش محروم کرده !
میخندم
تا کسے نگـﮧ چقدر تو ساده اے ، خاک برسرت کـﮧ هنوز منتظرے .. باصداے بلند میخندم ! بـﮧ سادگے خودم ، بـﮧ یاد همـﮧ شبهایے کـﮧ گریـﮧ هاتو من آروم میکردم ! با صداے بلند بـﮧ حال غریب خودم میخندم
چون نمیخوام کسے بـﮧ گریـﮧ هام بخنده
نظرات شما عزیزان: